بنشین به هوایی که نباریم، بخندیم
حالا که چنین بی کس و کاریم، بخندیم
این حادثه تلخ است، ولی کاش که میشد
غم را به کناری بگذاریم، بخندیم
باید بپذیریم که تسلیم جفاییم
تا اینکه به هر درد که داریم، بخندیم
مجنون زمانیم، و از طایفه ی عشق
از اینکه از این کیش و تباریم، بخندیم
با اینهمه احساس، که محکوم شکست است
باید به دلیلی که نداریم، بخندیم...
.............
(آریا.ا.ص - 16/12/1391)